ستړی قسمت
ستړی قسمت
سهار وخت و
ګل ګلاب زماپه بخت و
چي دیدن له یی ورتلمه
ښایسته چمنی تخت و
خو په پاڼو یی ازغی و
هپه منګول یې شکول سخت و
بس چی څنګ ته ورغلمه
نا ګهانه ولوېدمه
هم می ګل رفی رفی شو
هم په زړه کی زخمی شومه
هم له هغه ګل شوم صبر
هم له بله می زړه تورشو
که دی پام په دې طرف وی
دا زما ده ځوانی وخت و
posted by Salam Afghanistan @ 09:00
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home